Of Sjostakovitsj zijn Tiende symfonie schreef na de dood van Stalin in 1953, of dat hij het werk daarvoor al grotendeels af had is niet duidelijk. Feit blijft dat het werk klinkt als een bevrijding van zijn grootste kwelgeest met het kenmerkende DSCH-motief in verschillende delen. Phion eert de componist in zijn vijftigste sterfjaar en zet zijn werk samen met de Poolse dirigent Michal Nesterowicz in perspectief door het te omringen met Russische voorgangers als Moessorgski en Prokofjev. Een mooi programma dat laat horen uit welke traditie Sjostakovitsj voortkomt.
Dmitri Sjostakovitsj is met voorsprong een van de meest besproken Sovjet-componisten. Gaf hij zich nu werkelijk over aan het regime en danste hij naar de pijpen van de machthebbers, of had al zijn werk een verborgen betekenis waarin hij scherpe kritiek uitte op het leven in de communistische staat. En wat is er waar van zijn memoires? Vijftig jaar na zijn dood maakt het eigenlijk niet zoveel meer uit. Het is zijn muziek die spreekt. Zoals de Tiende symfonie met dat niet te missen DSCH-motief, de muzikale handtekening van de componist.
PROGRAMMA
Moessorgski – Uit Chovantsjina: Introductie
Prokofjev – Pianoconcert nr. 1
Sjostakovitsj – Symfonie nr. 10
MUSICI
Phion
Michal Nesterowicz, dirigent