Aqua

Golvend, kabbelend, stil. Onstuimig of juist bezinnend. Water symboliseert alles wat stroomt, onze gevoelens, verbeelding en emoties. Aqua met Introdans-premières van de koningin van het minimalisme Lucinda Childs (Océana), hypnotiserende dansmeester Sidi Larbi Cherkaoui (Harbor Me) en de nieuw bij Introdans aangetrokken Manuel Vignoulle (EARTH). Ook is de publieksfavoriet Azul te zien van de uit eigen gelederen voortgekomen Jorge Pérez Martínez.

► première 9 september

Harbor Me / Choreografie Sidi Larbi Cherkaoui.
Anker me, bescherm me. In Harbor Me van Sidi Larbi Cherkaoui zijn drie dansers op zoek naar een veilige haven. Kunnen ze elkaar de steun bieden die ze zo hard zoeken? En zo ja, laten ze dit toe? Het toneelbeeld doet denken aan een zeehaven tijdens eb, met de drie dansers dansend in het slib. Vol weemoed en gemiste samensmeltingen. Een nieuw pareltje voor in de Introdans-schatkist.

Azul / Choreografie Jorge Pérez Martínez
Met Azul creëerde choreograaf en voormalig Introdans-danser Jorge Pérez Martínez een fris en pittig werk dat uitblinkt door een eigen lichaamstaal en prachtig, bijzonder partnerwerk, gedanst op drie klassieke Spaanse gitaarcomposities. Pérez Martínez laat zich leiden door de sfeer van de muziek en het mediterrane, Spaanse gevoel. Speciaal voor Aqua voegt Pérez Martínez een deel toe aan het bestaande ballet. Enerzijds vrolijk en uitbundig, maar toch ook altijd met een zekere melancholie.

EARTH / Choreografie Manuel Vignoulle
Zonder aarde is er geen water en andersom. Vanaf het allereerste begin zijn de drie dansers in EARTH van Manuel Vignoulle bijna continu met elkaar verbonden. Het is een verwijzing naar de connectie die we allemaal met elkaar delen. Vignoulle ziet de voorstelling als een eerbetoon aan de aarde, prachtig ondersteund door de haast meditatieve muziek. De patronen op de strakke kostuums doen denken aan tribal body-art.

Océana / Choreografie Lucinda Childs
In Océana lijken de dansers te dansen onder de zee, mede door een gigantische videoprojectie van deinend water op de achtergrond. Terwijl een Argentijns koor ons zachtjes in de oren fluistert, trippelen de dansers over het toneel in de kenmerkende rustgevende, repetitieve dansstijl van choreograaf Lucinda Childs. Speciaal voor Introdans maakt deze ‘koningin van het minimalisme’ een versie met extra veel dansers. ‘Het golft en het danst en het is Lucinda. Het is zo meditatief, ik kan er wel uren naar kijken.’ (Roel Voorintholt, artistiek directeur Introdans).