Legendary Albums Nirvana Unplugged
Op 24 april brengen we een ode aan één van de meest legendarische albums van de jaren 90; Het MTV Unplugged - Live in NY album van Nirvana. Jan de Witte (Blanko) kruipt in de huid van Kurt Cobain en vertelt aan de hand van vele anekdotes het verhaal achter dit album en de songs. En het blijft niet bij een 'unplugged' concert, dus zet je schrap voor scheurend gitaarwerk, pompende bas en opzwepende drums tijdens Legendary Albums: Nirvana Unplugged!
In 1993 was de legendarische grungeband Nirvana op het hoogtepunt van hun roem en in datzelfde jaar werden ze uitgenodigd om op te treden in de serie ‘Unplugged’ van MTV. Legendary Albums Live presenteert onder regie van Aike Dirkzwager, een indringende remake van één van de meest iconische optredens uit de moderne rockgeschiedenis. Een avond Nirvana, waarin naast het indringende levensverhaal van Cobain ook de hits van de albums ‘Nevermind’ en ‘In Utero’ een plek verdienen.
Jan de Witte (voorheen 3JS, sinds 2019 verder als Blanko) wordt geflankeerd door actrice/ celliste Esther Lindenbergh. Zij excelleerde afgelopen jaar onder meer op De Parade met een stuk over Frieda Belinfante waar zij van o.a. De Volkskrant zeer positieve reviews ontving.
MTV Unplugged - Live in NY
Op 18 november betrad Nirvana het podium van Sony Music Studios in New York City, waar ze een set speelden die de muziekgeschiedenis in zou gaan. Naast eigen werk speelden ze ook covers waaronder David Bowie’s ‘The Man Who Sold the World’, dat naadloos paste bij de toon van de rest van de show – uitgekleed, rauw en emotioneel geladen. De stem van frontman Kurt Cobain was in topvorm en zijn optreden was gevuld met een gevoel van kwetsbaarheid en pijn dat altijd al het kenmerk van zijn songwriting was. Helaas werd dit optreden één van Nirvana’s laatste. Slechts vijf maanden later werd Cobain dood aangetroffen in zijn huis in Seattle, wat het tragische einde betekende van één van de meest invloedrijke bands uit de jaren negentig.
► Dit concert heeft alleen vaste zitplaatsen.
In de pers
'Hoewel de regie aan het einde ietwat gejaagd voelt, blijft Lindenberghs timing onberispelijk, waardoor het niet hindert.'
